هادى سليم يكتب: ملناش نصيب

لو يسألوك قلهم ملناش نصيب

وبلاش تجيب سيرتى بكلام لو حتى خير

انسى انى كنت ليك .. وانسى انى شخص عاش العمر ليك

يمكن تقابل حد شبهك تعرف الفرق اللى بينى وبين عنيه

كل اللى بنا كان كلام مكتوب على حيط الجيران

كل اللى فاضل بنا ذكره بتنتهى ببسمة حنان

كل اللى باقى فيا روح

كل اللى فاضل فيها خوف

لو يسألوك قلهم أن الوجع مبيتحكيش

وان اللى حب . صعب ينسى ف الحكاية اى شئ

وان الظروف كلمة بنرسم فيها قطر ملوش رجوع

وان الليالى شايلة غيرنا وقلبنا بينزف دموع

لو يسالوك قلهم .. راحت لحالها

وان التفاهم بنا صعب

والصعب بيه نكمل طريقنا

وانهى خافت ليجى اليوم اللى فيه اخيب آمالها

وان اننا اثنين وصعب كان فى يوم نبقى واحد

وان اللى فاضل بنا ايه غير بس وعد

إننا فى السيرة نكدب ونقول نصيب

مش سهل بعد فراقنا أحب

ولا سهل احكى عن كلام كله كدب

ولو سألونى عنك انا عارفه ايه هو الجواب

مفتكرش أن فى حياتى يوم بكيت على حد باع

لكن دموعى يوم منزلت كان عشان لحظة وداع

مش بالضرورة تكون ملامحى قاصدة الحنان

ولا بالضرورة تكون دموعى على حد خان

ولا بالضرورة كنت اكمل ليك طريق ملهوش أساس

لكن ضرورى كنت ارفض ..

انسان مالوش احساس ...

ولو انى اكمل او حتى اسيب

شئ ميخصش كل الناس

وان اللى بنا شئ وانتهى وانكتبله نصيب وخلاص

وان غيرنا كمل طريقه .. لكنه فى الحقيقه حب

وان غيرنا بيحلم يكونله فى الحياه دى بس قلب

وان القلوب باللى فيها صعب توصل للمكتوب

وان لقانا كان قدر...

لكن فراقنا كان نصيب .

وان الحياة ماشية فى طريقها مشوفتهاش واقفة فى يوم

وان احلامنا حقيقة خيالنا كل يوم

حتى بكانا فى حلمنا بيصحينا من احلى نوم

وان الغلط فى حبنا .. كان هو قلة لحترام

وان الحكاية من البداية لو غلط

صعب نرسم فيها جنة وروح وبيت

صعب نوصل للطريق

صعب نوصل للصديق

صعب أنه فى يوم اكيد

صعب نوصل للحبيب

ولو سألونى عنك

هكتفى بكلمة نصيب

للوجع له 100دواء

والدواء مالهوش حبيب

فى النهاية كل شيء

فى الدنيا دى

قسمه ونصيب

مالناش نصيب