بداية والعربية الزرقة وزرار البلوزة ثلاثة قصائد جديدة لمحمود رضوان

بداية
واقف فى الشارع عادى
ومش حاسس بالوقت
وبطالع فى وشوش الناس
واحد بيكلم نفسه كدة ع الصبح
واحد ماشى فاتح جرنان
وواحدة بتجرى ورا الأتوبيس
وواحد واقف على عربية فول
وواحد شكله ما نمش بقاله يومين
وإنت فى لحظة
ظهرتى قصادى فى وسط المشهد
إحساس تانى لما الشارع يبقى فى لحظة بالألوان
نظرة عينك كدة على الطاير
خلت قلب الشارع فاير
وكمان غاير من النظرات
وقفتى شوية تبصى فى ساعتك
وقف الشارع كله عشانك
مستنى الخطوة الجاية
عايز يعرف أيه الشارع
غير أن العمر معاكى ابتدى دلوقت ؟

زرار البلوزة
زرار البلوزة اللى سيبتيه عندى وإنتى مسافرة
كان أول وآخر هدية منك
يومها أنا كنت مستغرب أوى
أزى بنت فى سنك تتصرف كدة
ودى كانت آخر مرة أشوفك فيها
لأنى لما شوفتك تانى ماكنتيش
هى اللى أنا حبيتها
كنتى واحدة تانية
واحدة من عالم عايشه وشايفه بس مابحبوش
سيجارة فى أيدك وإيشارب كأنه حجاب
وعيون دبلانة ومهزومة بتدور على لقمة عيش
بتكابر دايما فى الزحمة
ولسان حالها تملى مفيش
قربتى منى سألتينى عامل أيه؟
حاولت أنى أثبت قدامك أنى أحسن منك
ناجح متحقق عايش حالة حب جديدة
سعيد ع الآخر بس ناقصنى قصيدة
شكرا لعيونك ورجوعك
وسلام
...
أصلى لقيتها خلاص.


العربية الزرقة
فاتنة المعادى
اللى وقفت قصادى بعربيتها الزرقة
وسألتنى: رايح فين؟
قولتلها: مش عارف
بس خدينى معاكى
قالت: مش رايحة فى حتة؟
قلت لها معاكى
وأنا هخسر أيه؟
كل الدنيا فاتت من جنبى وعدت
وإنتى بس اللى وقفتيلى
قالت مالك؟
قلت حزين على حال الناس
قالت مالهم قلت خلاص
مبقاش فيه حد بياخد باله من أوجاعهم
كل الناس تعبانة وسارحة
وخايفين من بكرة وعلى بكرة بتاعهم
قالت: وأنت كمان مش خايف؟
قلت: ماعنديش اللى أخاف عليه
قالت: مش خايف على نفسك حتى؟
قلت: من أيه؟
بس بنظرة عين والتانية
بدأت أخاف على قلبى
ليوم تنسيه